Boerderij Ondersteboven

Op dinsdag 21 juli 2020 is het zover. Samen met Jan Rubbens “in z’n eentje” op weg langs diverse bloemplukvelden en andere interessante akkers en akkerranden in geheel Zeeuws-Vlaanderen. We beginnen natuurlijk bij de heuse bloemplukakker van Boerderij Ondersteboven (www.boerderijondersteboven.nl). De begin mei 2020 ingezaaide akker staat inmiddels alweer drie jaar op deze plek. Elke drie jaar wordt de akker verplaatst om al teveel veronkruiding tegen te gaan. Na deze drie jaar wordt luzerne gezaaid om het onkruid te lijf te gaan. Annie is onder andere trots op de meisjesogen, die inmiddels hun vaste plek hebben gekregen. De bloemplukakker is beslist niet de enige opvallende natuur-activiteit van de boerderij. Langs de Westdijk aan de zuidzijde van de boerderij zien we een hectare wintervoedselakker met klaprozen, gele ganzenbloemen, korenbloemen en zonnebloemen. Langs het wandelpad “het ommetje van Ossenisse” liggen twee patrijzenakkers, inmiddels tweejarig en driejarig en de boerderij bestaat zelfs uit 7 hectare natuur.. Om 10 uur vertrekken we met de “eend” in de richting van Zaamslag en zien onderweg een patrijzenakker vlakbij het Nieuwe Gemaal van Campen en een mooie vlasakker in de Hellegatpolder. Aan het begin van de Koning Willem !!! stoppen we voor de eerste keer bij een akkerrand met een fraai informatiebord van de Agrarische Natuurvereniging de Groene Oogst (ANV Groene Oogst), de natuurvereniging van Oost Zeeuws Vlaanderen. Vlakbij de eerste rotonde van Zaamslag zien we iemand van de firma Dees druk in een hypericum veld, een bloem die speciaal wordt gekweekt voor boeketten. De geplande bloemplukakker is vanwege de droogte en slechte opkomst al snel vervangen door een vogelakker met cichorei, kaardebol en honingklaver. Het is elk jaar een forse investering in geld en tijd om een bloemplukakker tot een goed begin en einde te brengen en dit jaar hadden we maar liefst 8 weken droogte achter elkaar! We rijden vervolgens via Zaamslag in de richting van Axel door de Axelsestraat, waar we bij Hoeve Pauwvliet (nr. 122) een mooie, weliswaar niet al te grote, bloemplukakker aanschouwen met daarin oa. saffloer met daarachter een veld speciaal voor de productie van thee met korenbloemen, goudsbloemen. Eerst leek het een niet volmaakt bloemplukveld, maar in gesprek met Harm van Hoeve bleek het al ras het theeveld waar recentelijk publiciteit aan werd gewijd. Harm geeft aan dat het fenomeen bloemplukakkers eigenlijk afkomstig is van Walcheren, waar het VVV en de Gemeente zelfs subsidie verstrekt om tot een soort strippenkaart te komen om goedkoop mooie veldbloemen te plukken. De Gemeente Borsele zou zelfs 30K hebben gedoneerd om dit tot een toeristisch succes te maken! In Zeeuws Vlaanderen worden bloemplukvelden niet gesubsidieerd! Het in kaart brengen van de velden in de vorm van een mooie bloemenroute is wellicht een goed idee…laat dit dan een beetje het startschot zijn! Na Pauwvliet rijden we verder via Spui in de richting van Zuidzande, ons volgende adres. Bij de molen van Spui slaan we linksaf om een ommetje te maken, want we zien een opvallende blauwe en witte akker met bloemen. De blauwe bloemen gan we nog uitzoeken, maar de witte blijken margrieten te zijn. Na een paar foto’s rijden we verder via de brug over het kanaal, die “dicht” blijkt te zijn, hetgeen “open” betekent voor het verkeer. Na een flinke eendenrit, waarbij Jan ook even in Oostburg de studio’s van RTV Scheldemond aanwijst, waar op 3 augustus as. de opnames zijn van “passie voor bloemplukvelden” voor het programma Scheldemondig. Spannend hoor! Onderweg wijzen we op diverse plaatsen op fikse distelplekken en veel St Jacobs kruiskruid. Voor distels bestaat een distelverordening om te voorkomen dat deze zich teveel gaan uitzaaien en dat doen ze als je ze niet aanpakt. Niet voor niets wordt in de wandelgangen “”trekken is stekken” en “maaien is zaaien” gebruikt! Een fiks probleem kan ontstaan als hier niet nadrukkelijk naar wordt omgekeken! Direct door Zuidzande net voor Mariastraat 36 in de Obijnseweg staat volgens Sjaak Basting een bloemplukveld met aan de ander kant van de weg een mooie vogelakker. Zijn broer Jaap is toevallig de broedstrook aan het maaien, een verplichting volgens de spelregels tussen 15 juni en 15 augustus om het broedseizoen zoveel als mogelijk te omzeilen. De meerjarige vogelakker is inderdaad prachtig met stroken voor bescherming en wintervoedsel. Jaap poseert gewillig en trots bij zijn tractor in het veld. Hij geeft echter toe dat hij mede door de ernstige droogte begin mei weliswaar zaad heeft gekocht voor het bloemplukveld, maar heeft besloten dit jaar niet in te zaaien. We treffen dus een veld aan met overjarige bloemen en onkruid, spijtig, maar herkenbaar dit jaar. Zoals eerder gezegd is het geen eenvoudige zaak een bloemplukakker op de been te krijgen en te houden. We zetten de reis voort in de richting van Nieuwvliet waar we hebben afgesproken met Eddy en Monique van Campen-de Winter, de eigenaars van Minicamping de Catshoek op de Sint Bavodijk (nr. 29).. Zij hebben op het terrein zelfs vier bloemplukvelden tussen de kampeerders staan, waarvan drie mooi. Monique leidt ons rond en toont ons trots een prachtige roze cosmea. Het veld bevat wel veel groot akkerscherm, dat inderdaad heel goed tegen de droogte en overwinteren kan en zelfs overmatig wordt als je dan telkens weer opnieuw gaat bijzaaien. Het is dan beter om een jaartje dat zaad over te slaan. Het mindere veld heeft duidelijk meer te kampen gehad met droogte en is achtergebleven. Op sommige plaatsen zien we ook het hardnekkige onkruid akkermelk staan, dat alleen biologisch is te bestrijden door een paar jaar geen bloemen, maar bijvoorbeeld een klaver zoals luzerne te zaaien. Na een heerlijk kopje koffie trekken we verder in de richting van Cadzand, naar Minicamping Essenhoeve van de familie Risseeuw aan de Bosweg (nr. 2). Zoon Niels ontvangt ons en leidt ons door de bloempluktuin. Zij hebben het zaad niet besteld bij de Agrarische Natuurvereniging Bloeiend West, de natuurvereniging van West Zeeuws Vlaanderen, maar hebben zelf zaad geselecteerd en in perkjes gezaaid. Het voordeel daarvan is dat het goed onderhoudbaar is en herkenbaar blijft in de bloeiperiode in plaats van een niet gerangschikt bloemenveld. Het nadeel is echter dat het ook zichtbaar is dat bloemen niet gelijktijdig bloeien; er staan dus ook minder rooskleurige perken tussen. We missen de mooie lavatera, maar vinden bijvoorbeeld wel kleurrijke dahlia’s en prachtige (Amerikaanse) gele en witte poppies. Mooi hoor! Jan heeft ze eerder in het programma gehad. Tenslotte rijden we door in de richting van Retranchement, war we bij Mooi Buiten aan de Platteweg (nr. 2) hun bloemenveld bekijken. Zij hebben besloten om het zaad en het veld voor zichzelf te benutten, zodat het geen bloemplukveld is geworden, maar wel mooi ook. In de tuin treffen we een mooie spreuk ”waar een wilg is, vinden we altijd een weg”! Zijn we hiermee aan het eind gekomen van onze reis door de bloemenvelden, natuurlijk niet! Veel mensen hebben privé een meer dan prachtige bloementuin en kunnen daar trots op zijn en zelfs voor zichtzelf en waarschijnlijk ook voor anderen bloemen plukken. Ook heeft Jan al eens eerder kennis gemaakt met de “Tuinen van Groede” (www.tuinenvangroede.nl) waar kleine perceeltjes worden verpacht om bloemen op te kweken, een mooi initiatief om dit reisverslag af te sluiten. Mocht je zin hebben om een rondje Zeeuws Vlaanderen te doen in het teken van bloemen zijn er dus vele soorten en maten en kwaliteiten te vinden, maar je ontmoet daarbij vast en zeker ook mensen met passie voor bloemen! Veel kijk en plukplezier!